هشتم مهرماه روز بزرگداشت جلال‌الدین محمد بلخی مشهور به مولانا ست .
شاعری ایرانی با شهرت جهانی که آثار و اندیشه‌هایش هنوز چنان که باید و شاید ، در ایران شناخته نشده‌اند .
می توان گفت مولوی به نوعی پیوند دهنده ی ملت هاست چراکه مولوی خود زادهٔ بلخ یا وخش بود در خراسان بزرگ که اکنون بخش‌هایی از آن واقع در افغانستان و تاجیکستان است ، و در زمان تصنیف آثارش همچون مثنوی در قونیه در دیار روم واقع در ترکیهٔ امروزی می‌زیست .
با آنکه آثار مولوی به عموم جهانیان تعلق دارد ، ولی ایرانیان و پارسی زبانان بهرهٔ خود را از او بیشتر می‌دانند ، چرا که آثار او به زبان پارسی سروده شده ، و از محیط فرهنگ ایرانی بیشترین تاثیر را پذیرفته است . داستانهای مثنوی عموما با فرهنگ ایران آن روزگار منطبق بوده است . داستان کبودی زدن قزوینی نمونه‌ای بارز از اینگونه تاثیر فرهنگی ایران بر مثنوی و مولوی است .
نظرات شما عزیزان:
